Δευτέρα 9 Μαΐου 2011

ΤΟ ΑΟΡΙΣΤΟ ΑΡΘΡΟ (L'articolo indeterminativo)


Ουσιαστικά Θηλυκού γένους
Αν το ουσιαστικό είναι θηλυκού γένους χρησιμοποιείται το άρθρο una το οποίο γίνεται un' όταν το ουσιαστικό αρχίζει από φωνήεν.
Ουσιαστικά Αρσενικού γένους
Το πιο συνηθισμένο άρθρο είναι το  un για τα ουσιαστικά αρσενικού γένους εκτός για αυτά που αρχίζουν από z, x, y, gn, pn, ps, i+ φωνήεν  ή από  s και σύμφωνο. Τότε χρησιμοποιείται το Uno.

Αρσενικό
Θηλυκό
   un ragazzo
   una ragazza
   un amico
   un'amica
   un ospedale
   un'intezione
   uno sconto
   una scarpa
   uno specchio
   una specie
   uno zingaro
   una zingara
   un salmone
   una salsiccia
   un trattore
   una trattoria

ΤΟ ΟΡΙΣΤΙΚΟ ΑΡΘΡΟ (L'articolo determinativo)


 Ουσιαστικά Θηλυκού γένους
Αν το ουσιαστικό είναι θηλυκού γένους στον ενικό χρησιμοποιείται το άρθρο LA (ή το L' αν το ουσιαστικό αρχίζει από φωνήεν). Αν το ουσιαστικό είναι θηλυκού γένους στον πληθυντικό χρησιμοποιείται το άρθρο LE και ποτέ δεν μπαίνει απόστροφος ακόμη κι αν αρχίζει από φωνήεν. Για παράδειγμα:

ΕΝΙΚΟΣ
ΠΛΗΘΥΝΤΙΚΟΣ
   la ragazza
   le ragazze
   la casa
   le case
   l'ora
   le ore
   l'erba
   le erbe
   la chiave
   le chiavi
   la notte
   le notti
   l'opinione
   le opinioni
   l'opportunità  
 le opportunità
Ουσιαστικά Αρσενικού γένους
Υπάρχει μόνο ένα άρθρο για ουσιαστικά θηλυκού γένους αλλά υπάρχουν δύο άρθρα για ουσιαστικά αρσενικού γένους: IL και LO. Η επιλογή του κατάλληλου άρθρου γίνεται ανάλογα με το αρχικό γράμμα του ουσιαστικού. Το IL είναι αυτό που χρησιμοποιείται συχνότερα. Ακολουθούν οι κανόνες:
  1. Χρησιμοποιείτε IL και I στον πληθυντικό όταν το ουσιαστικό αρχίζει από σύμφωνο.
  2. Χρησιμοποιείτε LO και  GLI στον πληθυντικό όταν το ουσιαστικό αρχίζει από φωνήεν  ή από  z, x, y, gn, pn, ps, i+ φωνήεν  ή από  s και σύμφωνο. Το LO μπορεί να γίνει  L' όταν το ουσιαστικό αρχίζει με φωνήεν.
  3. Θυμηθείτε ότι τα ουσιαστικά που προέρχονται από ξένη γλώσσα είναι αρσενικού γένους και δεν έχουν πληθυντικό.
Ο παρακάτω πίνακας δίνει περιληπτικά όλους τους κανόνες:
ΕΝΙΚΟΣ
ΠΛΗΘΥΝΤΙΚΟΣ
   il ragazzo
   i ragazzi
   il ristorante
   i ristoranti
   l'albergo
   gli alberghi
   lo sbaglio
   gli sbagli
   lo zio
   gli zii
   l'ufficiale
   gli ufficiali
   lo sport
   gli sport
   il film
   i film

ΔΕΝ ΧΡΗΣΙΜΟΠΟΙΕΙΤΑΙ ΤΟ ΟΡΙΣΤΙΚΟ ΑΡΘΡΟ ΣΤΙΣ ΠΑΡΑΚΑΤΩ ΠΕΡΙΠΤΩΣΕΙΣ:

1). Με κύρια ονόματα και επίθετα:               Paolo. Luigi. Mario. Francesco Petrarca.
ΕΞΑΙΡΕΣΕΙΣ :
α). Όταν προηγείται του ουσιαστικού επίθετο, επάγγελμα, κτλ.
                            Il brutto Paolo.     Il professore Paolo.
β). ‘Όταν το κύριο επίθετο είναι στον πληθυντικό αριθμό:    I Manzoni.
δ). Προαιρετικά  μπαίνει με τα κύρια ονόματα θηλυκού γένους και τα κύρια επίθετα  στον ενικό αριθμό: 
Dove `e Maria ?  = Dove `e la Maria ?
Ho visto Rossi.  =  Ho visto il Rossi.
2). Με τα ονόματα πόλεων:      Roma `e una citta`.
ΕΞΑΙΡΕΣΕΙΣ :
α). Όταν υπάρχει προσδιορισμός:      La bella Roma.
β). Με τα εξής ονόματα πόλεων και νήσων. 
                            L’ Aquila               il Cairo   le Havre la Mecca              
                            la Sardegna           la Sicilia                 la Spezia                il Pireo
3). Με ονόματα μηνών και συχνά ημερών:    Gennaio vado a Roma.      Oggi `e lunedi`.   ΕΞΑΙΡΕΣΕΙΣ : Όταν αντιπροσωπεύουν την ημέρα  της εβδομάδος.
                                                            Il treno parte soltanto la domenica.
4). Με πράγματα που εκφράζεται από το όνομα χωρίς να προσδιορίζεται με ακρίβεια αλλά με γενική έννοια:      
 Io lavoro notte e giorno.
5). Με ουσιαστικά που δηλώνουν συγγένεια όταν πριν από αυτά υπάρχει κτητικό επίθετο.
                                                            Mio padre `e professore.
ΕΞΑΙΡΕΣΕΙΣ :
α). Όταν το κτητικό επίθετο είναι στο τρίτο πληθυντικό:   (Loro) il loro padre `e professore.
β). Όταν το όνομα που δηλώνει συγγένεια είναι στον πληθυντικό αριθμό:    I miei  fratelli
γ). Όταν το όνομα που δηλώνει συγγένεια είναι αλλοιωμένο:    Il mio fratellino.
δ). Όταν πρόκειται για υποκοριστικά τον λέξεων padre = babbo - papa`, madre = mamma:                 
               il mio babbo `e professore.
ε). Όταν υπάρχει ποιοτικό επίθετο:      Il mio caro padre.

6). Όταν υπάρχει πριν από το ουσιαστικό το δεικτικό επίθετο questo και quello.
                            Prendo questo libro.

7). Όταν υπάρχουν πριν από το ουσιαστικό οι ερωτηματικές αντωνυμίες quale, che.
                            Che libro `e questo.

8). Όταν υπάρχουν πριν από το ουσιαστικό τα εξής αόριστα επίθετα :   molto - nessuno - parecchio - poco - tutto:         Ho molto lavoro.

9). Όταν υπάρχουν πριν από το ουσιαστικό αριθμοί:       Ho due libri.
ΕΞΑΙΡΕΣΕΙΣ :
α). όταν αναφέρεται σε όνομα για το οποίο έγινε λόγος:   Ho i tre libri.
β). Όταν είναι ουσιαστικοποιημένο:    Il dieci `e un numero.
γ). Όταν δείχνει ώρες:    Sono le sei.

10). Όταν μπροστά από λέξεις που δείχνουν τίτλο ευγενείας υπάρχει κτητικό επίθετο.
                            Sua Eccelenza.

11). Με απαριθμήσεις όταν έχουν αόριστη έννοια:    Sulla tavola vedo libri, matite, quaderni.

12). Με επιρρηματικές εκφράσεις:    Sono in piedi.

13). Όταν τα ονόματα σχηματίζουν ένα συμπλήρωμα χρόνου η τόπου.
                            Dopo la lezione vado a casa.            Vengo di notte.

14). Με ονόματα τόπων θηλυκού γένους όταν αυτά με την πρόθεση in δείχνουν την σε τόπο   στάση και την κίνηση σε τόπο:                Vado in Italia.      Vivo in Grecia.

15). Με ονόματα που με τα ρήματα avere, dare, fare, prestare, prendere, provare, αποτελούν μια   έννοια:                     Ho fame. Do aiuto. Prendo parte. Provo dolore.

16). Με ονόματα που βρίσκονται μετά τα ρήματα andare, avere, essere, mettere, stare, venire    και όταν μπροστά από τα ονόματα υπάρχει πρόθεση:                     Vado a casa.

Η ΑΠΟΚΟΠΗ (Ιl Trocamento)



Η αποκοπή είναι το γραμματικό φαινόμενο κατά το οποίο μπορεί να αποκοπεί το τελευταίο άτονο φωνήεν μιας λέξης, αν πριν από αυτό βρίσκονται τα σύμφωνα l, r, n και πιο σπάνια το m, μπροστά από  λέξεις που αρχίζουν από σύμφωνο (όχι όμως s, z, gn, ps, x) αλλά και από φωνήεν:
mal di testa
signor Mario
nessun amica
σε ορισμένες περιπτώσεις μπορεί να κοπεί ακόμη και ολόκληρη συλλαβή
quell ragazzo

Η ΕΚΘΛΙΨΗ (L’elisione)



H έκθλιψη χρησιμοποιείται στη θέση του τελικού γράμματος μίας λέξης όταν, η επόμενη λέξη αρχίζει από φωνήεν. Παριστάνεται με απόστροφο, η οποία δείχνει ότι οι δύο λέξεις είναι φωνητικά ενωμένες, αλλά ταυτόχρονα είναι δύο διαφορετικές λέξεις.
Parlo con unamica
Η έκθλιψη χρησιμοποιείται μετά από:
·         Τα άρθρα lo, la, una (και μετά από έναρθρες  προθέσεις)
·         Τα επίθετα bello, quello στον ενικό αριθμό
·         Συχνά με την πρόθεση di
Η έκθλιψη αποφεύγεται μετά από:
·         Την πρόθεση da. Eξαιρούνται οι περιπτώσεις: daccordo, dora in poi, fin dallora, daltra parte, daltronde
·         To μόριο ci, εκτός αν ακολουθεί i ή e.
·         Το άρθρο και η αντωνυμία le.
To gli μπορεί να πάρει απόστροφο μόνο όταν ακολουθεί το γράμμα i. Στα σύγχρονα ιταλικά αποφεύγεται.

Ο ΤΟΝΙΣΜΟΣ


Οι ιταλικές λέξεις τονίζονται:
·         Στη λήγουσα (οξύτονες = parole tronche):  città
·         Στη παραλήγουσα (παροξύτονες = parole piane):  professore
·         Στη προπαραλήγουσα (προπαροξύτονες = parole sdruccioletavolo
·         Στην προηγούμενη της προπαραλήγουσας συλλαβή (parole bisdrucciole):  telefonami
O τονισμός σημειώνεται μόνο στις ακόλουθες περιπτώσεις:
·         Στις λέξεις που τονίζονται στη λήγουσα:
Caffè, università, lunedì, paltò, gioventù
·         Σε ορισμένες μονοσύλλαβες λέξεις (οι μονοσύλλαβες λέξεις κατά κανόνα δεν τονίζονται) όπως:
pùo, più, ciò, già, giù
όμως γράφονται χωρίς τόνο τα : qui, qua
Στις μονοσύλλαβες λέξεις που είναι γραμμένες χωρίς τόνο, είναι πιθανόν να συγχέονται με άλλες όμοιες στη γραφή, αλλά με διαφορετική έννοια:
è    (ρήμα)                 ≠     e (σύνδεσμος)
nè    (σύνδεσμος)      ≠     ne (μόριο)
Dà (ρήμα)                 ≠    da (πρόθεση)
sì (επίρρημα)         ≠    si (αντωνυμία)
Dì(ουσιαστικό)        ≠   di ( πρόθεση)
tè (ουσιαστικό)        ≠   te ( αντωνυμία)
là  (επίρρημα)         ≠    la (άρθρο)
tè (αντωνυμία)        ≠   se (σύνδεσμος)
Lì (επίρρημα)           ≠    li (αντωνυμία

O τόνος, στις περιπτώσεις που είναι υποχρεωτικός, διατηρείται και όταν οι λέξεις γράφονται με κεφαλαία γράμματα.

Ο ΣΥΛΛΑΒΙΣΜΟΣ


H συλλαβή είναι το τμήμα της λέξης που αποτελείται από ένα ή περισσότερα γράμματα που προφέρεται με μία μόνο πνοή. Σχετικά με τον σχηματισμό των συλλαβών πρέπει να παρατηρηθούν τα εξής:
1.       Ένα φωνήεν στην αρχή της λέξης, που ακολουθείται μόνο από ένα σύμφωνο, σχηματίζει συλλαβή μόνο του:     
o-pe-ra, o-lio, u-so, a-ria, a-mi-co, a-mo-re
2.       Ένα απλό σύμφωνο σχηματίζει συλλαβή με ένα φωνήεν που ακολουθεί: 
me-la, la-vo-ra-re, li-mo-na-ta
3.       Τα διπλά όμοια σύμφωνα χωρίζονται:
Bel-lo, mam-ma, pen-na, cap-pel-lo
4.       Συμπλέγματα δύο ή τριών συμφώνων σχηματίζουν συλλαβή μαζί με το φωνήεν που τα ακολουθεί, εφ’όσον υπάρχουν λέξεις στα ιταλικά που αρχίζουν με αυτά τα συμπλέγματα:
No-stra, po-sta, di-ma-gri-re
Για το λόγο αυτό το μη καθαρό s (s impure) δηλαδή το s που ακολουθείται από σύμφωνο, δεν χωρίζεται ποτέ
Stu-den-te, spa-ro, ba-sta
5.       Στα συμπλέγματα δύο ή τριών συμφώνων που δεν είναι δυνατόν να βρεθούν στην αρχή ιταλικής λέξης, το πρώτο σύμφωνο σχηματίζει συλλαβή με το φωνήεν που προηγείται:
Tec-ni-ca, a-rit-me-ti-ca, ar-pa, om-bra, im-por-to
6.       Τα φωνήεντα του διφθόγγου δεν χωρίζονται ποτέ και κατά συνέπεια, αποτελούν μια μόνο συλλαβή. Σε αυτό το σημείο να διευκρινιστεί ότι ο δίφθογγος στα ιταλικά σχηματίζεται από τα φωνήεντα i ή  u μη τονιζόμενα και από ένα άλλο φωνήεν, τονιζόμενο ή όχι:
Pie-de, fiu-me, fuo-ri
Όταν πριν από τα φωνήεντα  i,u που συνήθως σχηματίζουν δίφθογγο, υπάρχει το σύμφωνο r τότε δεν σχηματίζεται δίφθογγος:
Ri-o-re, o-ri-en-te
7.       Τέλος, δεν χωρίζονται διαφορετικά γράμματα που προφέρονται ως ένας φθόγγος:
Se-gno, pe-sce, de-gli, fi-glio, fa-scia, scio-pe-ro